Die Duitse mag het drie dae noord-ooswaarts getrek in die rigting van die Rambukas en die Boerekoppe tot hulle verkenners die Fransman Namas opgespoor het. Teen daardie tyd het laasgenoemde lankal geweet van die agtervolgers, maar hulle was nie oormatig bekommerd nie. Op die middag van 15 Maart het Simon Koper met ‘n groot kontingent vertrek om na tsammavelde verder ooswaarts te gaan soek. Hulle het ‘n groep vegters met die vroue en kinders agtergelaat. Sy opdrag was om ‘n hinderlaag te stel en die Duitse Schutztruppe gevange te neem. Sodra die Duitsers die wit vlag hys moes hulle vuur staak, het hy beveel. Hy het die grootte van die Duitse mag onderskat, aldus Wulf Haacke.

Die drie kapteins, Von Erckert, Willeke en Grüner het die Namas se kamp gedurende die nag van 15-16 Maart van drie kante omsingel. Om 05h15, teen eerste lig het die Duitsers die finale bekruipfase begin en begin skiet. Die Namas het vuur met vuur beantwoord. Binne minute was die leier van die veldtog, die man met die obsessie, kaptein Friedrich von Erckert dood. Grüner het bevel oorgeneem. Teen 06h30 het die Duitsers ‘n bajonetstormloop geloods en die veldslag was verby. Benewens Von Erckert en luitenant Ebinger het nog elf Schutztruppe met hulle lewens geboet. 58 Namas waaronder Simon se broer Isaak het gesterf, maar ‘n onbekende aantal het ontsnap. Simon Koper se vrou is gevang en as gyselaar Windhoek toe geneem.

Die gevalle Duitse soldate en offisiere is begrawe soos aangedui op die foto bo. Vandag is die presiese ligging van hierdie grafte onbekend, maar meer daaroor in ‘n volgende aflewering.

Simon Koper en sy oorlewende vegters het ooswaarts tot in die omgewing van Lokwabe diep in Betsjoeanaland gevlug waar hulle politieke asiel van die Britse regering gekry het.

Simon is op 31 Januarie 1913 vanweë ouderdomsoorsake op Lokwabe oorlede. Die Fransmanne ontvang ‘n geheime staatspensioen van die Britse en Duitse regerings tot en met onafhanklikheid van Botswana.

Een van die voorwaardes van die pensioen was dat dit nie openbaar gemaak sou word nie. Die feit dat die Duitsers Simon Koper nooit kon vang of doodskiet nie, anders as al die ander Nama-kapteins, was en is eintlik steeds ‘n bron van verleentheid.

Dit is vir my altyd mooi en lekker as groot en belangrike regerings die knie moet buig voor ‘n dapper en slim individu, soos Simon Koper.